پاسخ سیستم دفاعی آنتی اکسیدان کبد به اثرات ویتامین های C و E در کاهش سمیت دیازینون در موش صحرایی

زمینه و هدف: دیازینون یکی از مهم ترین ارگانوفسفره هایی است که به طور وسیع در کشاورزی استفاده می شود. ویتامین های Eو C به عنوان آنتی اکسیدان های بالقوه، سلول ها را از استرس اکسیداتیو محافظت می کنند. هدف از این مطالعه بررسی نقش ویتامین های EوC درکاهش استرس اکسیداتیو ناشی از دیازینون در کبد موش صحرایی است. مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر، موش های صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 6 گروه تقسیم شدند. گروه کنترل (روغن ذرّت به عنوان حلاّل دیازینون)، گروه دیازینون (mg/kg 100)، گروه ویتامین E (mg/kg 150)، گروه ویتامین C (mg/kg 200) و گروه دیازینون- ویتامین E و گروه دیازینون- ویتامین C را به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت کردند. 24 ساعت بعد از تزریق، موش ها توسّط اتر بیهوش و بافت کبد به سرعت جدا شد. پس از هموژنه کردن بافت ها، فعّالیّت آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT)، گلوتاتیون S- ترانسفراز (GST) و لاکتات دهیدروژناز (LDH) و غلظت های گلوتاتیون (GSH) و مالون دی آلدئید (MDA) از طریق روش های بیوشیمیایی تعیین شدند. معنی دار بودن نتایج توسّط آنالیز واریانس (ANOVA) به همراه تست توکی تعیین شد. یافته ها: دیازینون باعث افزایش فعّالیّت آنزیم های SOD،CAT ، LDHوGST ، افزایش غلظت MDA و کاهش غلظت GSH در کبد می شود. تجویز ویتامین هایE وC مانع تغییرات این پارامترها می شود. نتیجه گیری: ویتامین هایE وC به عنوان آنتی اکسیدان از طریق پاکسازی رادیکال های آزاد در کبد باعث کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از دیازینون به طور ناقص می شود.